هدیه اى که خدا به مشتاقان خود مى دهد
«أَسْأَلُکَ بِحُبِّکَ وَحُبِّ مَنْ یُحِبُّکَ وَحُبِّ عَمَل تُقَرِّبُنی إِلى حُبِّکَ
پروردگارا !عشق خود ، و عشق کسى که عاشق توست ، و عشق عملى که مرا به عشق تو مى رساند نصیبم کن
خداى تعالى به یکى از صدیقان وحى فرمود:«مرا بندگانى است که دوستم دارند و من دوستشان دارم ، مشتاق من اند و من مشتاق آنانم ، به یاد من اند و من به یاد آنانم ... کمترین چیزى که به ایشان مى دهم سه چیز است :
اوّل : پرتوى از نور خود را در دلهایشان مى افکنم که بدان سبب از من خبردار مى شوند چنان که من از آنان خبر دارم .
دوّم : اگر آسمانها و زمینها و هر آنچه در آسمانها و زمینهاست در ترازوهاى آنها باشد در برابر ارزش آنها کم مى بینم .
سوّم : به آنان روى مى آورم و کسى که من به او روى آورم آیا فکر مى کنى کسى مى داند که چه مى خواهم به او بدهم ؟ »
دل عاشق خانه شیر است ، کسى درآید که از جان سیر است . از ماجراى درد عشق ، حکایت خطاست و از محنت محبّت اظهار شکایت نارواست . بر هرکه پرتوى از عشق تافت سعادت دنیا و آخرت یافت » .عاکفان کعبه جلالش به تقصیر عبادت معترف که «ما عَبَدْناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ »و واصفان حِلیه جمالش به تحیّر منسوب که «ما عَرَفْناکَ حَقَّ مَعْرِفَتِکَ! »
گر کسی وصف او ز من پرسد بی‌دل از بی‌نشان چه گوید باز
عاشقان ، کشتگان معشوقند برنیاید ز کشتگان آواز
«قُلْ إِن کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ؛اى پیامبر ! بگو اگر به خدا عشق دارید از من پیروى کنید تا خداوند شما را دوست داشته باشد ، و گناه شما را ببخشد و خدا آمرزنده و مهربان است. »
